آسمان پر ستاره...
آسمانی به وسعت جهان...
و من همانند بچگی محو ستارگان چشمک زنی میشوم که هر لحظه نزدیک تر می گمارند...
زندگی همچون خاطرات فراموش شده ای از دیدگانم میگذرد...
و قلبم همچون سنگی بی روح میگردد...
بزرگ شدن یک کودک...
بزرگ شدنی به وسعت از دست دادن کودکی...
و میروم تا یک سال دیگر بزرگ شوم...
به پیشواز روزهای بزرگ شدن...